Marifetullah, Allah’ı tanımak demektir. Marifetullah, “İlâhî sıfat ve isimlerin tecellilerini tefekkürde erişilen mertebe,” “İlâhî hakikatlara vukufiyet” , “kalbî inkişaf” şeklinde tarif ediliyor.
Allah’a inanan insanın kalbi imanla nurlanmıştır. Bu, kör gözün açılmasından, işitmeyen kulağın duymaya başlamasından çok ileri bir inkişafla ruhun, “Rabbine kavuşması, ona inanması ve kendini onun mahlûku bilmesi”dir. Şimdi sıra, O’nu tanıma vadisinde mesafeler katetmeye gelmiştir.
Kur’an-ı Kerim, mü’mine daima marifet dersleri verir. Allah’ın adıyla başlar ve hemen Allah’ın Rahmân ve Rahîm olduğunu bildirir. Bu bir marifettir, yâni Allah’ı Rahmân ve Rahîm olarak tanımaktır.
Fatiha Sûresinde Rabbimizi, “Rabb-ül-âlemin” olarak tanırız. O, bizim Rabbimiz olduğu gibi, bütün hayvanlar, bitkiler âleminin de Rabbidir. Sema âleminin, arz âleminin de Rabbidir. Melek âleminin, cin âleminin de Rabbidir. Arşın, kürsinin, cennet ve cehennemin de Rabbidir. Bunları düşündükçe, O’nun marifetinde daha da terakki ederiz.
İnsan marifetullahda ilerledikçe hem Rabbinin keremini, ihsanını, afvını ve ğufranını daha iyi anlar; hem de O’nun kudretini, azametini, celâl ve kibriyasını. Böylece o mü’minin ruhunda muhabbetle mehafet, yâni Allah sevgisiyle Allah korkusu birlikte inkişaf eder. Rabbini ne kadar çok severse, korkusu da o nisbette artar.
Bir kul, bütün sıfatları sonsuz olan Allah’ın marifetinde ne kadar ileri giderse gitsin, önünde yine sonsuz bir mesafe vardır.
İlim ve marifet yani bilme ve tanıma arasındaki farka da kısaca temas edelim.
Bir öğrenci hücrenin varlığını bilir, ama o sahada uzman olan biri hücreyi tanır. Hepimiz yıldızların varlığını biliriz ama bir astronomi bilgini onları tanır.
Bu misaller ışığında baktığımızda Allah’ı tanımanın, Onun varlığını bilmenin çok ötesinde olduğu açıkça görülecektir.
Allah’ı ancak kendisi bilir. Biz ise Onun varlığı biliriz; sıfatlarının, isimlerinin tecellileriyle Onu tanırız.
] 
C.tesi Ocak 17, 2009 5:44 pm