Siz Hiç Eşinizle Yarıştınız Mı?

YİNE BİR SEFER vaktiydi. Allah'ın
Resulü (S.A.V.) her seferinde bir hanımını yanında götürürdü. Bu defa kura Ayşe'ye
çıkmıştı. İslam ordusu çölün kızgın kumlarında yol alırken Hz Peygamber
hanımına yavaşlamasını söyledi. Orduya da devam edin işareti yaptı. Nihayet
ordu uzaklaşmış, Hz Peygamber ve eşi geride kalmışlardı. Kâinatın yüzüsuyu
hürmetine yaratıldığı Allah elçisi hanımına sordu?

-Yarışalım mı ya Ayşe?

Ordu savaşa gidiyordu. Savaştan daha önemli bir mesele yoktu ve bu bir ölüm
kalım meselesi idi. Bu durumda bile Allah'ın Resulü hanımını ihmal etmiyor
ve hatta bugün için bile bize çok ayıp gelecek, hatta koca koca adamların
hayatta yapamayacakları bir şeyi istiyordu hanımından

.-Yarışalım mı ya Ayşe?

Ordu silahlarını kuşanmış, düşman üzerine süzülüyordu. Dünyevi anlamda
bundan daha büyük bir konu olamazdı. Savaş, ölüm ve kan belki de biraz sonra
yollara dökülecekti. O ise hanımına soruyordu: -Yarışalım mı ya Ayşe?

Sonunda Hz Ayşe de yarışa razı oldu. Bir çizgi çizip yarışa başladılar. Hz
Ayşe ve âlemlere Rahmet olarak gönderilen yarışıyorlardı.Ve yarışı Hz Ayşe
kazandı. Öylece orduya vâsıl oldular. Hz Peygamber iş olsun diye değil,
bugün idrak dahi edemeyeceğimiz bir tarzda savaşa giderken dahi hanımına
vakit ayırmıştı.

Sonra bir başka seferde orduyu yine ileriye gönderdi Hz Peygamber. Hanımına
yine sordu:

-Yarışalım mı ya Ayşe.

Ve hanımı yine tamam dedi. Yarıştılar kızgın kumların üstünde yürüyen orduya
doğru. Bu defa Hz Peygamber kazanmıştı.

-"Bu" dedi, âlemlere Rahmet olarak gönderilen. "Geçen seferkinin rövanşı idi" ve
tebessümle baktı hanımına.
[color=blue]
Niye bu kadar resmi olduk acaba? Meşru dairedeki pek çok şeyi kendi
kendimize haram kıldık.

Bediüzzaman Münazarat'ta 'Meşru daire içinde insanların ŞAHANE hür
olmalarından' bahsediyordu. Biz ise kendi kendimize hürriyet
kısıtlamalarında pek mahir olduk.